Daar zijn we dan!
Door: Sjoek
Blijf op de hoogte en volg Sjouke
07 Juli 2009 | India, Auroville
Gisterochtend zijn we aangekomen in India. Na een lange vlucht landden we eerst in Mumbai, om vervolgens na zo'n 6 uur wachten door te vliegen naar Chennai. Op het wachten na verliep alles vrij vlotjes, en rond een uur of 9 waren we dan in Chennai.
Toen we de bagage claim met onze spullen uitliepen kwamen we tegenover een muur van Indiase mensen te staan met allemaal bordjes op wie ze stonden te wachten. Na de hele rij te zijn afgelopen en het juist bordje niet te zijn tegengekomen, deden we nog een poging op de terugweg langs de rij. Net toen we bijna weer op het eind waren, stapte er een mannetje met het juiste bord naar voren. Ik gaf hem een hand die hij nogal twijfelend accepteerde (ik hoorde later van Rimke dat je geen hand hoort te geven) en hij begon direct met lopen. Tussen alle auto's en mensen door konden we hem nog net bijhouden.
De weg van het vliegveld naar ons guesthouse was een compleet verhaal op zich. Een plak asfalt van een meter of tien breed waar werkelijk alles door elkaar krioelde, onder aanvoering van een orkest aan klaxons. Onze chauffeur moet toch wel kampioen toeter zijn geweest. Fietsers, auto's, riksha's, motoren, vrachtwagens.... en natuurlijk koeien, op de weg, waar ze thuis horen. Er viel werkelijk waar geen structuur in te vinden. Tijdens onze twee uur durende rit met inhaalmanouvres waar je in Nederland mee op tv komt, stonden overal langs de weg krotten, kleine dozen huisjes van steen, en hier en daar ook velden met tentjes. Al met al een verhaal op zich.
Het guesthouse waar we eindelijk aankwamen oogde gezellig, en we kregen een kamertje aangewezen in een huisje met wat kale muren en een palmbladen dak. Bij binnenkomst kwamen we ook meteen een andere Nederlandse meid tegen, Lisanne, die we ook al hadden ontmoet tijdens de JoHo training, en die net een paar uur eerder was aangekomen.
Hoewel we weinig hadden geslapen hebben we toch snel daarna de omgeving een beetje verkend, en werd het typische Indiase straatbeeld al een beetje duidelijk. Overal langs de weg rotzooi, elke tien meten een koe of geit, en kleine steegjes met bouwvallige kleine huisjes. Veel langer duurde de dag echer niet, en we sloten af met een pizza bij een lokaal pizzarestaurantje, waar we uiteindelijk 327 roepie moesten betalen (grofweg 5 euro) voor twee pizza's, een soep, french fries en meerdere drankjes. Vervolgens besloten dat het toen tijd was om onder onze klamboe op het ietwat harde bed de nacht in te gaan.
De volgende dag, vanochtend, gingen we met z'n drieen (Rimke, Lisanne en ik) onder aanvoering van ons contactpersoon Camille, naar Puducherry. Daar werden voor beide dames stoffen en andere kleding uitgezocht zodat ze enigszins konden inmengen tussen de Indiers. Daarna hebben we een theetje/koffie gedronken, en zijn Rimke en ik alleen nog even door de stad gewandeld. Ons tweede avontuur, dat moet gezegd worden. Op elke hoek wordt je door nogal vasthoudende Indiers er van overtuigd dat je hun tasje, sjaaltje, trommeltje of andere pruttel moet kopen omdat het heel goedkoop is. De beste manier is dan toch om ongeinteresseerd door te lopen, maar we hebben ons toch een keer laten verleiden, en wat gekocht van een dame. Ook zijn we op den duur ergens een steeg ingedoken, en we kwamen terecht wat leek, de lokale markt. Een geur waar je neusharen toch wel van geprikkeld worden, en overal stapels met fruit, groente en ander koopwaar, met ernaast een mannetje of vrouwetje waarvan je je afvraagt of ze ooit van hun plek komen.
Na goed en wel een uur of twee te hebben rondgesjouwd door de stad besloten we dat het tijd werd om de bus naar huis te nemen. Hoewel het enige moeite kostte om een bus te vinden en er in te komen, ging de rit terug naar Auroville toch vrij soepel. De rest van de dag hebben we wat uitgerust, wat gewandeld door het dorp, en de meiden moesten nog langs de 'tailor' om hun stukken stof tot een soort jurk 'chooridar' te laten naaien. Een aantal vrouwen achter naaimachines, die dit voor 150 roepie (2 euro) doen.
De dag is nu weer bijna voorbij, dus we duiken zometeen nog even een restaurantje in. Helaas kunnen we donderdag pas voor het eerst naar ons weeshuis project, dus morgen nog even een dag voor onszelf!
Een flink verhaal geloof ik, en het zijn nog niet eens alle indrukken. Binnenkort meer, en dan misschien ook met foto's, als ik uitvind of dat hier gaat!
Groeten Sjouke
Toen we de bagage claim met onze spullen uitliepen kwamen we tegenover een muur van Indiase mensen te staan met allemaal bordjes op wie ze stonden te wachten. Na de hele rij te zijn afgelopen en het juist bordje niet te zijn tegengekomen, deden we nog een poging op de terugweg langs de rij. Net toen we bijna weer op het eind waren, stapte er een mannetje met het juiste bord naar voren. Ik gaf hem een hand die hij nogal twijfelend accepteerde (ik hoorde later van Rimke dat je geen hand hoort te geven) en hij begon direct met lopen. Tussen alle auto's en mensen door konden we hem nog net bijhouden.
De weg van het vliegveld naar ons guesthouse was een compleet verhaal op zich. Een plak asfalt van een meter of tien breed waar werkelijk alles door elkaar krioelde, onder aanvoering van een orkest aan klaxons. Onze chauffeur moet toch wel kampioen toeter zijn geweest. Fietsers, auto's, riksha's, motoren, vrachtwagens.... en natuurlijk koeien, op de weg, waar ze thuis horen. Er viel werkelijk waar geen structuur in te vinden. Tijdens onze twee uur durende rit met inhaalmanouvres waar je in Nederland mee op tv komt, stonden overal langs de weg krotten, kleine dozen huisjes van steen, en hier en daar ook velden met tentjes. Al met al een verhaal op zich.
Het guesthouse waar we eindelijk aankwamen oogde gezellig, en we kregen een kamertje aangewezen in een huisje met wat kale muren en een palmbladen dak. Bij binnenkomst kwamen we ook meteen een andere Nederlandse meid tegen, Lisanne, die we ook al hadden ontmoet tijdens de JoHo training, en die net een paar uur eerder was aangekomen.
Hoewel we weinig hadden geslapen hebben we toch snel daarna de omgeving een beetje verkend, en werd het typische Indiase straatbeeld al een beetje duidelijk. Overal langs de weg rotzooi, elke tien meten een koe of geit, en kleine steegjes met bouwvallige kleine huisjes. Veel langer duurde de dag echer niet, en we sloten af met een pizza bij een lokaal pizzarestaurantje, waar we uiteindelijk 327 roepie moesten betalen (grofweg 5 euro) voor twee pizza's, een soep, french fries en meerdere drankjes. Vervolgens besloten dat het toen tijd was om onder onze klamboe op het ietwat harde bed de nacht in te gaan.
De volgende dag, vanochtend, gingen we met z'n drieen (Rimke, Lisanne en ik) onder aanvoering van ons contactpersoon Camille, naar Puducherry. Daar werden voor beide dames stoffen en andere kleding uitgezocht zodat ze enigszins konden inmengen tussen de Indiers. Daarna hebben we een theetje/koffie gedronken, en zijn Rimke en ik alleen nog even door de stad gewandeld. Ons tweede avontuur, dat moet gezegd worden. Op elke hoek wordt je door nogal vasthoudende Indiers er van overtuigd dat je hun tasje, sjaaltje, trommeltje of andere pruttel moet kopen omdat het heel goedkoop is. De beste manier is dan toch om ongeinteresseerd door te lopen, maar we hebben ons toch een keer laten verleiden, en wat gekocht van een dame. Ook zijn we op den duur ergens een steeg ingedoken, en we kwamen terecht wat leek, de lokale markt. Een geur waar je neusharen toch wel van geprikkeld worden, en overal stapels met fruit, groente en ander koopwaar, met ernaast een mannetje of vrouwetje waarvan je je afvraagt of ze ooit van hun plek komen.
Na goed en wel een uur of twee te hebben rondgesjouwd door de stad besloten we dat het tijd werd om de bus naar huis te nemen. Hoewel het enige moeite kostte om een bus te vinden en er in te komen, ging de rit terug naar Auroville toch vrij soepel. De rest van de dag hebben we wat uitgerust, wat gewandeld door het dorp, en de meiden moesten nog langs de 'tailor' om hun stukken stof tot een soort jurk 'chooridar' te laten naaien. Een aantal vrouwen achter naaimachines, die dit voor 150 roepie (2 euro) doen.
De dag is nu weer bijna voorbij, dus we duiken zometeen nog even een restaurantje in. Helaas kunnen we donderdag pas voor het eerst naar ons weeshuis project, dus morgen nog even een dag voor onszelf!
Een flink verhaal geloof ik, en het zijn nog niet eens alle indrukken. Binnenkort meer, en dan misschien ook met foto's, als ik uitvind of dat hier gaat!
Groeten Sjouke
-
07 Juli 2009 - 15:15
Thijs:
Hey Sjouke en Rimke, leuk om wat van jullie te horen! Zeg, dat Auruvillen, is dat hetzelfde als Auroville? -
07 Juli 2009 - 16:27
Muis:
Heey Sjoek!
Leuk om allemaal te lezen! Wat een avontuur. Maarrrr, dan ben je in India en eet je... pizza... tssk tssk :P.
Je hebt trouwens wel wat gemist met de sate hoor! ;) -
07 Juli 2009 - 20:15
Kiki:
Wat heerlijk, ik word door zowel jou als Rimke bestookt met verhalen!
Ziet hier dan ook volop te genieten achter mijn peeceetje in Nederland!
Kijk uit naar de rest van de verhalen en avonturen die je/jullie gaan plaatsen!
Bye bye! -
07 Juli 2009 - 21:59
Pap En Mam:
Ha Sjouke, Prachtige verhalen uit een bijzonder land. Zie je daar bijna lopen in alle drukte. Valt het mee met de warmte en de muggen? Veel plezier en we zien uit naar de volgende belevenissen, liefs. -
08 Juli 2009 - 08:12
Sjoek:
Het is inderdaad Auroville waar we zitten. Ik had het alleen nog horen zeggen, vandaar dat ik het als 'Auruville' schreef. -
08 Juli 2009 - 08:12
Sjoek:
Het is inderdaad Auroville waar we zitten. Ik had het alleen nog horen zeggen, vandaar dat ik het als 'Auruville' schreef. -
08 Juli 2009 - 10:58
Wiebe:
Niiiiice. Klinkt echt precies zoals in Ong'Bak :P alhoewel dat Thailand is natuurlijk. Kippen en allerhande dieren op de weg. Ik ga ff een eind wandelen, we zitten in Brasov in Roemenie op het moment, ontzettend veel gezien, ik blijf je blog iig lezen!
Veel plezier en succes! -
08 Juli 2009 - 21:33
Michel:
He Topper.. Gezien de lengte heb je het prima naar je zin. Op je enthousiasme van je camera heb ik ook de panasonic dmc tz7 gekocht.
zelfde?
He vermaak je.. ik weer mooi verder in het brakke NL weer.
groet Michel -
09 Juli 2009 - 02:40
Roosie:
LEUK sjoekie om te lezen en fijn dat je goed bent aangekomen. maar geen pizza meer eten he, lekker rijst met spul. hihi.
ik heb net met thomas een tweedaagse trekking gedaan in omgeving van huaraz, supermooi. geslapen in een tentje op 4600 meter. nu in lima. kussies en plezier en geniet :D -
09 Juli 2009 - 02:55
Thomas Hamming:
He Sjouke,
leuk verhaal! Ben zelf vorig jaar ook in India geweest, dus weet hoe het is. Ik vond het in ieder geval geweldig! Ook zeker wel heftig. Eten is inderdaad goekkoop, het is mij een keer gelukt om veel en lekker te eten voor 95 roepie! Hoorde van roos dat je ook nog naar Goa gaat? Zeker doen, maar verwacht niet dat er heel veel te doen is. Ik was er vorig jaar ook rond deze tijd, en heb het er erg goed gehad. Palolem is een leuk plaatsje, ondanks de regen. Als je nog tips wilt.. laat het roos maar weten. Ik weet niet hoeveel tijd je naast het project nog hebt om wat te zien van dat vreemde land.
Veel plezier in ieder geval!
Thomas
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
