Bye Bye, Baby Sarahs
Door: Sjoek
Blijf op de hoogte en volg Sjouke
23 Juli 2009 | India, Auroville
Jawel, de tijd van werken is voorbij!
Afgelopen weekend hebben we de zaterdag rustig beleefd. Ik ben zelf 's ochtends nog langs de dokter geweest omdat ik niet echt opknapte, maar na een kuurtje antibiotica is alles ondertussen weer helemaal in orde. In de middag zijn we gaan zwemmen in een lokaal buitenbad dat bij uittek geschikt is voor buitenlanders; vrouwen kunnen er zonder probleem in bikini's rondlopen, en er is een net gespannen boven het bad om de tere witte westerse huiden te beschermen. Wel fijn om ook eens een dag wat rustiger aan te kunnen doen.
De zondag was zoals eerder gemeld gereserveerd voor de tekenwedstrijd met de kinderen van Baby Sarahs. Een leuk initiatief, maar ik vond het persoonlijk niet zo bijzonder om mee te maken. De kinderen werden eerst verzameld in een grote hal, waarbij we een aantal toespraken moesten aanhoren. Vervolgens kregen de kids zo'n 15 tot 20 minuten de tijd om wat te kleuren, waarna we wederom in de zaal allerlei toespraken moesten beluisteren. Persoonlijk had ik ook niet zo goed door wat er allemaal gebeurde, mede omdat ik nog niet erg begaan ben in Tamil (het Indiase dialect hier in de provincie Tamil Nadu). We hadden daarnaast ook allemaal een beetje het gevoel dat prestige ook een belangrijke reden voor het orgraniseren van deze wedstrijd was, maar desalniettemin denk ik dat de kinderen het best leuk hebben gehad. Na deze ochtend reden we terug naar het weeshuis, waar we verder niet al te veel nog konden doen, en we gingen op tijd terug naar huis, met de belofte dat de volgende dag "The Artist" zou komen om ons te helpen met het beschilderen van de muur bij het schooltje.
Een eigenschap van Indiers waar je mee om moet leren te gaan is dat afspraken net zo makkelijk vergeten worden als dat ze worden afgesproken. Ergens laat op de dag kwam een vriend van de schilder langs, en hij deed ongeveer hetzelfde als op vrijdag door de schilder zelf was gebeurd: De muur inspecteren en vragen wat we er precies mee wilden doen. Hij verzekerde ons dat we de volgende dag om 9 uur 's ochtends zouden beginnen. Een aantal uur te laat kwam toch de originele "Artist" aanzetten, en konden we eindelijk beginnen met de muur. Dat de man kon schilderen werd snel duidelijk, en uiteindelijk hebben inclusief de laatste dag (woensdag) zo'n beetje 5 van de 8 muurdelen kunnen beschilderen. Tevens heb ik tussendoor in de laatste dagen bij Baby Sarahs nog aan de computers gewerkt, en zijn uiteindelijk ook alle nodige onderdelend geleverd, waardoor er nu 4 werkende computers staan waar de kinderen gebruik van kunnen maken! De directeur van het weeshuis was duidelijk blij met het feit dat de computers werkten, en dat we in ieder geval het project om te schilderen geinitieerd hadden.
Omdat gister onze laatste dag was, kregen we op het eind nog een afscheidsfeestje. We werden in de grote zaal achter een bureau gezet, met alle kinderen tegenover ons. We werden vervolgens getrakteerd op een soort kort toneelstuk, gevolgd door een Indiase dans door 5 meiden. Een van de meiden las op het eind nog een stukje voor waarin we persoonlijk werden bedankt voor onze hulp, we kregen beide als bedankje een mooi kleed, en we mochten nog wat schrijven in het grote vrijwilligersboek. Tenslotte konden we het natuurlijk niet laten om onder genot van de ons ondertusse bekende liedjes nog een laatste keer met de kinderen te dansen, waarna we helaas afscheid moesten nemen. Meerdere kinderen en ook de directeur spoorden ons aan om ooit nog weer terug te komen, zeker als we weer eens naar India kwamen, en we mochten Baby Sarahs voor de laatste keer uitzwaaien tot we om de hoek verdwenen. We zullen ze in ieder geval niet snel vergeten.
Na dit alles blijft er nog maar een ding over; tijd om onze reis voort te zetten, maar nu om eens wat meer van het land zelf te zien. We hebben gisteravond en vanochtend onze plannen gemaakt voor de reis naar Mumbai waar ons vliegtuig over twee week weer vertrekt; we zullen reizen via Mysore, Bangalore, Hampi, Goa en uiteindelijk dus Mumbai.
Vandaag zelf en morgen besloten we nog uitstapjes te doen in de omgeving; vandaag Mamallapuram em morgen een uitstapje naar de 'Mangroven'. Het vamdaag bezochten Mammalapuram is een dorp waar het beeldhouwen centraal staat; overal vind je kraampjes met 'handicrafts' en aan de rand van het dorp is een groot stuk rosten waar complete tempels uit een stuk zijn gehouwen. Het was een erg geslaagde dag, en morgenvroeg om 08.30 staat de taxi te wachten voor ons tweede uitstapje. Als alles dan verder goed gaat zitten we zaterdag avond voor het eerst tijdens onze reis in de nachttrein.
Nu is het denk ik zo'n beetje tijd om eens wat te eten te zoeken, want daar zijn we vandaag niet bijzonder vaak aan toe gekomen.
Tot snel!
Sjouke
Afgelopen weekend hebben we de zaterdag rustig beleefd. Ik ben zelf 's ochtends nog langs de dokter geweest omdat ik niet echt opknapte, maar na een kuurtje antibiotica is alles ondertussen weer helemaal in orde. In de middag zijn we gaan zwemmen in een lokaal buitenbad dat bij uittek geschikt is voor buitenlanders; vrouwen kunnen er zonder probleem in bikini's rondlopen, en er is een net gespannen boven het bad om de tere witte westerse huiden te beschermen. Wel fijn om ook eens een dag wat rustiger aan te kunnen doen.
De zondag was zoals eerder gemeld gereserveerd voor de tekenwedstrijd met de kinderen van Baby Sarahs. Een leuk initiatief, maar ik vond het persoonlijk niet zo bijzonder om mee te maken. De kinderen werden eerst verzameld in een grote hal, waarbij we een aantal toespraken moesten aanhoren. Vervolgens kregen de kids zo'n 15 tot 20 minuten de tijd om wat te kleuren, waarna we wederom in de zaal allerlei toespraken moesten beluisteren. Persoonlijk had ik ook niet zo goed door wat er allemaal gebeurde, mede omdat ik nog niet erg begaan ben in Tamil (het Indiase dialect hier in de provincie Tamil Nadu). We hadden daarnaast ook allemaal een beetje het gevoel dat prestige ook een belangrijke reden voor het orgraniseren van deze wedstrijd was, maar desalniettemin denk ik dat de kinderen het best leuk hebben gehad. Na deze ochtend reden we terug naar het weeshuis, waar we verder niet al te veel nog konden doen, en we gingen op tijd terug naar huis, met de belofte dat de volgende dag "The Artist" zou komen om ons te helpen met het beschilderen van de muur bij het schooltje.
Een eigenschap van Indiers waar je mee om moet leren te gaan is dat afspraken net zo makkelijk vergeten worden als dat ze worden afgesproken. Ergens laat op de dag kwam een vriend van de schilder langs, en hij deed ongeveer hetzelfde als op vrijdag door de schilder zelf was gebeurd: De muur inspecteren en vragen wat we er precies mee wilden doen. Hij verzekerde ons dat we de volgende dag om 9 uur 's ochtends zouden beginnen. Een aantal uur te laat kwam toch de originele "Artist" aanzetten, en konden we eindelijk beginnen met de muur. Dat de man kon schilderen werd snel duidelijk, en uiteindelijk hebben inclusief de laatste dag (woensdag) zo'n beetje 5 van de 8 muurdelen kunnen beschilderen. Tevens heb ik tussendoor in de laatste dagen bij Baby Sarahs nog aan de computers gewerkt, en zijn uiteindelijk ook alle nodige onderdelend geleverd, waardoor er nu 4 werkende computers staan waar de kinderen gebruik van kunnen maken! De directeur van het weeshuis was duidelijk blij met het feit dat de computers werkten, en dat we in ieder geval het project om te schilderen geinitieerd hadden.
Omdat gister onze laatste dag was, kregen we op het eind nog een afscheidsfeestje. We werden in de grote zaal achter een bureau gezet, met alle kinderen tegenover ons. We werden vervolgens getrakteerd op een soort kort toneelstuk, gevolgd door een Indiase dans door 5 meiden. Een van de meiden las op het eind nog een stukje voor waarin we persoonlijk werden bedankt voor onze hulp, we kregen beide als bedankje een mooi kleed, en we mochten nog wat schrijven in het grote vrijwilligersboek. Tenslotte konden we het natuurlijk niet laten om onder genot van de ons ondertusse bekende liedjes nog een laatste keer met de kinderen te dansen, waarna we helaas afscheid moesten nemen. Meerdere kinderen en ook de directeur spoorden ons aan om ooit nog weer terug te komen, zeker als we weer eens naar India kwamen, en we mochten Baby Sarahs voor de laatste keer uitzwaaien tot we om de hoek verdwenen. We zullen ze in ieder geval niet snel vergeten.
Na dit alles blijft er nog maar een ding over; tijd om onze reis voort te zetten, maar nu om eens wat meer van het land zelf te zien. We hebben gisteravond en vanochtend onze plannen gemaakt voor de reis naar Mumbai waar ons vliegtuig over twee week weer vertrekt; we zullen reizen via Mysore, Bangalore, Hampi, Goa en uiteindelijk dus Mumbai.
Vandaag zelf en morgen besloten we nog uitstapjes te doen in de omgeving; vandaag Mamallapuram em morgen een uitstapje naar de 'Mangroven'. Het vamdaag bezochten Mammalapuram is een dorp waar het beeldhouwen centraal staat; overal vind je kraampjes met 'handicrafts' en aan de rand van het dorp is een groot stuk rosten waar complete tempels uit een stuk zijn gehouwen. Het was een erg geslaagde dag, en morgenvroeg om 08.30 staat de taxi te wachten voor ons tweede uitstapje. Als alles dan verder goed gaat zitten we zaterdag avond voor het eerst tijdens onze reis in de nachttrein.
Nu is het denk ik zo'n beetje tijd om eens wat te eten te zoeken, want daar zijn we vandaag niet bijzonder vaak aan toe gekomen.
Tot snel!
Sjouke
-
23 Juli 2009 - 17:34
Kiki:
Fijn dat je je weer beter voelt! En wat mooi dat jullie na een kort verblijf zo'n groot afscheid krijgen!
Geniet nog even daar en heel veel succes met het verder reizen aanstaande zaterdag!
Toedeloe! xxx -
23 Juli 2009 - 18:50
Debbie:
Hoi Sjouke!
Leuk en indrukwekkend om te horen wat jullie allemaal meemaken! Ik hoop ook dat je veel hebt onthouden/genoteerd om uiteindelijk een verslagje te schrijven voor Xplore. En denk aan de millenniumdoelen he! ;-) Hebben jullie ook nog contact gehad met jongeren buiten het weeshuis om?
Ziek worden is vaak helaas 'part of the deal', maar als ik het zo hoor, ben je al weer helemaal beter. Genoeg O.R.S. gebruikt?
Nu lekker genieten van jullie reis! Heel veel plezier!!!
Ik spreek je als jullie weer terug zijn in NL!
Liefs en groetjes,
Debbie -
23 Juli 2009 - 19:37
Roos:
Wauwie, klinkt goed. Ik lees nu een boek, het leven van pi, over een jongen uit india pondicherry. grappig dat alles daar ook zo beschreven wordt en jij daar nu zo zit. ik ben vier dagen de jungle ingeweest op dierenjacht. was er leuk. gisteren afscheid genomen van thomas en zijn zus.. nu alleen. had mn terugreis inderdaad wat uitgesteld, kom nu aanstaande maandag terug. muuu :( heel jammer maar het was geweldig. ben benieuwd hoe jullie reizen gaat. hopelijk niet meer ziek??! ben erg benieuwd naar je 8 gb. ik heb er nu 10 :P chauchau! chai -
24 Juli 2009 - 08:57
Rien:
vette shit Sjoekemans! -
25 Juli 2009 - 08:52
Pap En Mam:
Prachtig om je reisverhaal weer te lezen. Wat leuk dat je na 2 weken al zo bent opgenomen bij Baby Sarah's, dat ze op zo'n manier afscheid nemen! En er ook nog wat kunnen bereiken. Deed je wel wat zeker?
Mooi dat je weer helemaal fit bent!
Avontuurlijke reis gewenst verder, hoop dat jullie nog veel leuks en indrukwekkends meemaken. -
31 Juli 2009 - 10:00
Jurjen:
Hey Sjoek
Leuk om je verhalen te lezen. Klinkt als een prima trip!
Zit zelf druk in het afstudeerprocess eind augstus praatje houden en dan klaar. :)
Als je terug bent hoop ik nog meer meer smakelijke anekdotes te horen.
Groeten aan jou en Rimke.
Jurjen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
